Άνθρωποι δικοί μας. Κλαίρη Κουτρουλή, ψυχολόγος

Η Κλαίρη Κουτρουλή γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα , στις βόρειες γειτονιές της,  μέσα σε μικρασιατικά χρώματα και μνήμες .

Από μικρή,υπό το φως αλλεπάλληλων εξελίξεων ζωής, άρχισε να φροντίζει πρόσωπα και χώρους, οπότε τα «επόμενα» ήρθαν σαν φυσική εξέλιξη. Σπούδασε -και σπουδάζει -την ψυχολογία με κάθε τρόπο και μέσο, τόσο στην Ελλάδα όσο και μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων σε συνεργασία με αναγνωρισμένους επιστημονικούς φορείς Ελλάδας και εξωτερικού.

Πέραν της βασικής ιδιότητας της ψυχολόγου που απέκτησε από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, οι πιστοποιημένες μεταπτυχιακές ειδικεύσεις της είναι κατά σειρά εμφανίσεως στην ιστορία της : ειδικός θεραπευτής σε παιδιά με ιδιαίτερες δεξιότητες με ειδικότητα σε αυτές που ανήκουν στο ευρύ φάσμα του αυτισμού ( Πανεπιστήμιο Αθηνών και  Κ.Ψ.Υ. 1989-91)  , εμψυχώτρια δημιουργικής απασχόλησης παιδιών και εφήβων(ΑΚΜΑ 1991-1994 και διακρατικό πρόγραμμα Ελλάδας , Γαλλίας , Δανίας 1992-93), ειδίκευση στο Θεατρικό Παιχνίδι (C.Polihroniou  1994-95),σύμβουλος προσανατολισμού( ΑΣΠΑΙΤΕ 1995-1997), εκπαιδεύτρια ενηλίκων (ΕΚΕΠΙΣ 1997-98), θεραπευτής συστημικής προσέγγισης (AKMA  από το 1995 με περαιτέρω συνεχιζόμενη εκπαίδευση μέχρι το 2003 στην αξιοποίηση του συστημικού σκέπτεσθαι , στο γενεόγραμμα, στη δυναμική της ομάδας και στη θεραπεία οικογένειας )και τέλος σύμβουλος εξαρτήσεων (University of San Diego- ΚΕΘΕΑ 1999-2000).

Τρεις από τις μεταπτυχιακές εργασίες της  περιλαμβάνονται σε σχετικές βιβλιογραφίες τόσο στο μεταπτυχιακό τμήμα συμβουλευτικής του Π. Αθηνών όσο και στην ΑΣΠΑΙΤΕ. Μετεκπαιδεύσεις έως σήμερα σε εργαλεία  συνθετικών μοντέλων θεραπείας  (με στοιχεία από την ψυχαναλυτική και την ανθρωποκεντρική κατεύθυνση)την βοήθησαν να αξιοποιεί κάθε πρόσφορο μέσο όπως τα όνειρα , το ψυχόδραμα, το παραμύθι  αλλά και την εστιασμένη στη λύση προσέγγιση .

Ευγνώμων για  τους σημαντικούς δασκάλους της που υπήρξαν πολλοί (από τον Π. Σακελλαρόπουλος και τον  Ι. Τσέγκο έως και τον Γιώργο Μόσχο και τον Αλέξη Κόκκο κ.α. που διάνοιξαν νέα πεδία μπροστά της )και κυρίως ο Γιώργος και η Βάσω Βασιλείου και οι συνεργάτες τους με τους οποίους  παράλληλα με την επιστήμη «περπάτησε» και την προσωπική της θεραπεία.

« Δυστυχώς – ευτυχώς μόνο ο εαυτός μας, όλων εμάς που διαλέξαμε να ασχοληθούμε με τον άνθρωπο , μπορεί να γίνεται το χωνευτήρι όπου γνώσεις και δεξιότητες ,γίνονται βιώματα και αξίες» προτείνει στους φοιτητές, τους νέους επιστήμονες που συναντά.

Πέρα όμως από όλα , αναγνωρίζει σαν πολύτιμο εφόδιο αυτά που συνεχίζει να συλλέγει από τους ίδιους τους ανθρώπους που εμψύχωσε: τα παιδιά με αυτισμό στην Μονάδα της Αγίας Παρασκευής , τους νέους που μαζί περπάτησαν τον μαγικό κόσμο της λογοτεχνίας και του θεατρικού παιχνιδιού μέσα στα ιδρύματα και τις περιθωριοποιημένες γειτονιές της Αθήνας, τα παιδιά τα «κολλημένα» σε κάποια – όποια ουσία ή συμπεριφορά καθώς και τους αδιέξοδους ενήλικες γύρω τους (γονείς, συντρόφους) αλλά και τους φοιτητές, τους εκπαιδευτικούς και τους επαγγελματίες υγείας που διερευνούν μαζί τον κόσμο των εξαρτήσεων τα τελευταία χρόνια.

ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ

Ξεκίνησε να εργάζεται ήδη με το απολυτήριο του Λυκείου στο χέρι. Πρώτη απασχόληση ομαδάρχισσα στην παιδική κατασκήνωση του Λαυρίου! Συνέχισε με μαθήματα ελληνικής γλώσσας με τους μαθητές της (ιδιαίτερα, όπως λέγονται αυτά τα μαθήματα σε απόσταση αναπνοής από τον μαθητή σου … ). Παράλληλα και εθελοντικά (1990-1993) εργάζεται στην Μονάδα Αυτιστικών του Κ.Ψ.Υ. στην Αθήνα και αρχίζει να διδάσκεται μαθήματα ζωής από τα «αυτιστικούλια» της, την Τζένη , τον Γιάννη και τον Γιώργο. Τυλίχτηκε για τα καλά με την μαγεία του αυτισμού!

Σαν ελεύθερος επαγγελματίας (1990-1998) εμψυχώνει ομάδες παιδιών και εφήβων στις γειτονιές της Αθήνας  να ονειρευτούν και να εκφραστούν μέσα από το θεατρικό παιχνίδι και όχι μόνο. «Ανέβασε» παραστάσεις με δικά της κείμενα που τα «έκλεψε» από τα ίδια τα παιδιά! Παιδιά  σχολείων, οικογενειών αλλά και παιδιά ιδρυμάτων και φυλακών…

Συναντήθηκε στην Αθήνα το 1993 με το ΚΕΘΕΑ , το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων, ο οργανισμός κατά των εξαρτήσεων και υπέρ της πρόληψης και της θεραπείας με παγκόσμια αναγνώριση,  στην κατάλληλη, και για τους δυο, στιγμή. Στην αρχή διατηρώντας τις άλλες δράσεις της και στη συνέχεια σε ολική απασχόληση (1997 έως σήμερα).

Υπήρξε αυτουργός πολλών ξεκινημάτων μέσα στον φορέα  όπως στην αναγνώριση και τη συμπερίληψη της εκπαίδευσης με την αληθινή έννοια της, την έννοια της παιδείας στη θεραπεία των εξαρτήσεων , στη δημιουργία ενός σχολείου εφαρμοσμένου στις ανάγκες των παιδιών των τελευταίων θρανίων ή του προαύλιου, στην ένταξη του Προσανατολισμού στη φάση προετοιμασίας ενός σχεδίου μιας νέας ζωής.

Πίστευε και συνεχίζει να πρεσβεύει ότι οι ανοιχτές δράσεις πολιτισμού βοηθούν τη θεραπεία να «αναπνέει»  και την κοινωνία να την απενοχοποιεί οπότε συμμετείχε στη διοργάνωση πλήθος φεστιβάλ, παρεμβάσεων στην  στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις κ.α.

 Από το 2009 υπηρετεί τη θεραπεία στο ΚΕΘΕΑ ΠΙΛΟΤΟΣ  όπου έχει την ευθύνη των υπηρεσιών που προσφέρονται στην ευάλωτη ηλικία της εφηβείας (13-21 χρονών), στο Βόλο αλλά και στην ευρύτερη Θεσσαλία . Σε όλα αυτά τα χρόνια μέσα στο ΚΕΘΕΑ άλλαξε  1. προγράμματα (ΣΤΡΟΦΗ,ΠΛΕΥΣΗ, ΠΙΛΟΤΟΣ) 2.  θέσεις (εκπαίδευση , συμβουλευτική , θεραπεία) 3. ρόλους στην ιεραρχική πυραμίδα και 4. πόλεις (Αθήνα, Βόλος) αλλά , όπως λένε πρώτα οι άλλοι, δεν άλλαξε αξίες .

Υπέρ της ζωής και των ωραίων κολλημάτων της

«Το φυσικό περιβάλλον των νέων μας από τα 13 μέχρι και τα 18 τους είναι το σπίτι , το σχολείο και η πλατεία που παρεϊζουν. Τους βλέπουμε γύρω μας και συχνά απορούμε! Έφηβοι αόρατοι ή δυσθεώρατοι . Όταν αποφασίζουν να δηλώσουν την παρουσία τους εντυπωσιακά , πειραματίζονται χωρίς καμιά αίσθηση κινδύνου με τα πάντα…  Παραίτηση, αδιαφορία, κατάχρηση οθονών, αλκοόλ και άλλων ουσιών , εμπλοκή σε  τοξικές σχέσεις , παραβατική συμπεριφορά, απόσυρση και μελαγχολία κ.α.

 Κατά καιρούς λοιπόν σύσσωμος ο κόσμος των ενηλίκων παραδίδει τη  σκυτάλη της ευθύνης στα νοσηρά κατασκευάσματα που προτείνονται στα μέσα μαζικής δικτύωσης, στην  ελλιπή παιδεία, στην απουσία συλλήψεων των εγκληματιών ,  στην αναποτελεσματικότητα των υπηρεσιών κ. ο. κ. Μπροστά σε αυτές τις επισημάνσεις, ο ενήλικας φροντιστής (όποιος και αν είναι ,γονιός , παιδαγωγός , ειδικός) δυνατόν να ακινητοποιηθεί. Παγωμένος θεατής  μιας κατάστασης  που συσσωρεύει καθημερινά βάρος σε όλους τους εμπλεκόμενους . Οποιαδήποτε τοξική συμπεριφορά ευδοκιμεί στο γόνιμο περιβάλλον της αμηχανίας ή της αδράνειας. Που να είναι η άκρη του νήματος;      

 Θέτοντας τις πρωταρχικές προϋποθέσεις μιας υγιούς εφηβείας ,εστιάζουμε κυρίως στον ενήμερο γονιό και στον ευαισθητοποιημένο παιδαγωγό….  Κάθε φορά που ο καθένας μας μπορεί να αρχίσει από αυτό που μπορεί να κάνει ο ίδιος, σήμερα, ακόμα και μέσα στα πιο σκοτεινά μπορεί να χαράξει μια αχνή ελπίδα», παροτρύνει η κα Κουτρουλή όπου σταθεί και βρεθεί.

Δουλεύοντας με…

Δουλεύοντας με τους εκπαιδευτικούς στα θέματα των εξαρτητικών συμπεριφορών μέσα στο σχολικό περιβάλλον και το χτίσιμο ενός ασφαλούς σχολείου . Μαζί με τους συνεργάτες της, επένδυσαν προς μια εκπαίδευση με συνέχεια και συνέπεια αλλά και μια συνεργασία αρωγό στη διαχείριση κρίσεων με συλλόγους εκπαιδευτικών σε όλη τη Θεσσαλία. Κατά συνέπεια  αποτελεί σήμερα ένα οικείο σε πολλούς πρόσωπο – σύμμαχος στα δύσκολα.

Πολλές ώρες ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης (5 χρόνια σε περισσότερους από 200 εκπαιδευτικούς) στις βασικές αρχές ενός ασφαλούς σχολείου με πολύτιμους συνεργάτες, πέραν των ανθρώπων στη  β΄βαθμια εκπαίδευση και των στελεχών του ΚΕΘΕΑ,  τους ίδιους τους εν δυνάμει μαχητές της πρώτης γραμμής , τους καθηγητές της Μαγνησίας και της Θεσσαλίας.

Δουλεύοντας με τα ίδια τα παιδιά πάντα στοχεύει στη δημιουργία νέων μεθόδων και εργαλείων (quizz , βιωματικές ασκήσεις) που μπορούν να εμπλουτίσουν  τη φαρέτρα των εμψυχωτών της πρόληψης και της έγκαιρης παρέμβασης, πεδίο αχαρτογράφητο ακόμα στην Ελλάδα.H ομάδα συνεργατών στο ΚΕΘΕΑ ΠΙΛΟΤΟΣ , οι φοιτητές αλλά και οι εθελοντές αποτελούν τους πολύτιμους συμμάχους της.

Όλα τα γυμνάσια της Μαγνησίας στην παραλία του Βόλου, με την αρωγή της διεύθυνσης β΄βαθμιας εκπαίδευσης και το καλλιτεχνικό άγγιγμα του Νίκου του Ποδιά, ατενίζουμε έναν άλλο κόσμο.

Δουλεύοντας με τους φοιτητές, τους νέους επιστήμονες ,από το μεταπτυχιακό τμήμα Συμβουλευτικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στον πολυχώρο του ΚΕΘΕΑ ΠΙΛΟΤΟΣ στη Γ. Καρτάλη 48

Χτίζοντας γέφυρες

Η ενθάρρυνση των συνεργασιών είναι στόχος ζωής. Εργάζεται ανελλιπώς μαζί με την ομάδα του ΚΕΘΕΑ ΠΙΛΟΤΟΣ συνάπτοντας συμμαχίες με όλους τους φορείς για να πλεχτεί σιγά σιγά ένα δίχτυ .Ένα δίχτυ που συνδέει πρόσωπα και υπηρεσίες (επαγγελματίες υγείας ,εκπαίδευσης και προστασίας του πολίτη)που θα απλωθεί στην πόλη και θα απαντήσει πιο αποτελεσματικά στις ανάγκες των νέων μας.

Χαμογελάμε πλατιά με την Μαρία Μαρούδα (βασικό στέλεχος στην  Μονάδα Εφήβων)και τον Ξενοφώντα Σελπεσάκη (Υπεύθυνο στις υπηρεσίες εκπαίδευσης και στο στέκι Πολτιτισμού Μεταμορφώσεις)μαζί με την κλινική ομάδα και  τους εμψυχωτές του  Κέντρου πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Νομού Λάρισας, μετά από βιωματική εκπαίδευση στο χώρο της βιβλιοθήκης μας.

Οι γέφυρες χτίζονται και μέσα από τον πολιτισμό . Αγαπημένες της συνήθειες να …μιλάει και να διαβάζει . Πόσο μάλλον να μιλά για βιβλία που την συν-κίνησαν γραμμένα από αξιόλογους ανθρώπους

Η μικρή άγνωστη Λύπη του Ηλία Γκότση (ο ίδιος μαζί με τον εκπρόσωπο του ΟΚΑΝΑ Θεοδόση Γιαμουστάρη)

«Όταν η ψυχή διαταράσσει το σώμα» της Κατερίνας Μαγγανά(στο κέντρο ) , στάθηκε η αφορμή για να ενώσουμε τις φωνές μας με την Ένωση Γονέων (Ηλίας Κουτσερής , Λιάνα Πασιούδη και Δημήτρης Παπαντωνίου) , το ΤΟΜΥ ΙΩΛΚΟΥ (Ζωή Θέου) και την Μάρω μας την Αισώπου (παραμυθοπλάστρια)  

Παράλληλα, μέσα από τις με κάθε ευκαιρία ενημερώσεις φιλοδοξεί να κρούει κώδωνες εγρήγορσης .Το μήνυμα «εφηβεία είναι! Θα περάσει» δεν αφορά όλους . Η εφηβεία «δεν είναι και δεν υπήρξε ποτέ ένα κρύωμα που θα περάσει από μόνο του», «οι εξαρτήσεις δεν είναι μόνο τα σκληρά ναρκωτικά και οι οθόνες και σίγουρα δεν αφορούν μόνο τα …αζήτητα παιδιά» και τέλος «το να ρωτήσεις για να ενημερωθείς από έγκυρες επιστημονικές πηγές ,δεν σημαίνει ότι είσαι ανεπαρκής και έκθετος στον περίγελο του κόσμου…!»Ευτυχώς, διαπιστώνει ότι οι παραπάνω προκαταλήψεις, αργά μεν, αλλά σπάνε.

Η …άλλη Κλαίρη

Στην μεγάλη παρέα του Πολιτιστικού Συλλόγου Ιωλκός υποστηρίζει δράσεις που εξανθρωπίζουν με βιβλία , μουσικές ,κινηματογράφο και άλλα.

Στα εγκαίνια της δανειστικής βιβλιοθήκης στο παράσπιτο του αρχοντικού Ζαφειρίου

Έτσι καμαρώνει μαζί με άλλους που το χαίρονται,  το αρχοντικό Ζαφειρίου δίπλα από την πλατεία του Άγιου Ονούφριου, ανοιχτό και ζωντανό .Πρόσφατη δράση η δανειστική βιβλιοθήκη του.  Τέλος, δυο ομάδες ανάγνωσης  όπου ανήκει  (στο στέκι Πολιτισμού Μεταμορφώσεις και στην Ιωλκό) την ενθαρρύνουν να διαβάζει και να παρεϊζει με ανήσυχους ανθρώπους και ωραία λογοτεχνία.

Με την ομάδα ανάγνωσης από το Στέκι Πολιτισμού Μεταμορφώσεις .

Η Κλαίρη ζει σε ένα σπίτι με κήπο ,πολλές γάτες και σκύλους . Έναν σύντροφο ζωής και συνεργάτη, τον Ξενοφώντα Σελπεσάκη και δυο έφηβους γιους, τον Παναγιώτη και τον Φίλιππο . Αγαπά μαζί τους  το μπάσκετ , τη μουσική ,τη φύση,  το δίκιο και το νόημα το προσωπικό μέσα στα πράγματα.

(ΚΕΘΕΑ ΠΙΛΟΤΟΣ 24210-23439 clairekou1@gmail.com )