Γνωρίζοντας τον τόπο μας. Διμήνι-Παλιούρι

Προέλευση τοπωνυμίου:

Υπάρχουν δύο εκδοχές για την ετυμολογία της λέξης Διμήνι.

Η μία είναι το “δίμηνο”, οι δύο μήνες δηλαδή που ζούσαν ως καλυβίτες στην περιοχή, οι αγρότες που είχαν τα σπίτια τους στη Μακρινίτσα.

Αν και οι ειδικοί θεωρούν αυτή την εκδοχή επικρατέστερη, μόλις προ τριακονταετίας, οι γράφοντες άκουγαν και το “Ντιμήν Καλύβια” ως όνομα της περιοχής, κάτι που ενισχύει την άποψη του Κορδάτου ότι κάποιος Ντιμήν Πασάς, κληροδότησε το όνομά του στο χωριό.

Γνωρίζοντας τον τόπο μας. Διμήνι-Παλιούρι
Διμήνι

Σύντομη ιστορική αναδρομή

Το Διμήνι αποτελεί συνέχεια του μεγάλου προϊστορικού οικισμού που περιλαμβάνει το νεολιθικό οικισμό, στην κορυφή του λόφου και το μεταγενέστερο προϊστορικό οικισμό, -νοτιοανατολικά- στην πεδινή έκταση.

Το Δημοτικό Σχολείο του Διμηνίου ιδρύθηκε μεταξύ 1868 -1870, λειτούργησε ως κοινοτικό ως την απελευθέρωση της Θεσσαλίας, το 1881, και υπάγονταν στο Δήμο Μακρινίτσας.

Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης αναφέρει τη λειτουργία δύο γραμματοδιδασκαλείων στο χωριό, το 1887. Από το 1907 εγγράφονται στο Σχολείο και κορίτσια. Το 1ο Μονοτάξιο Δημοτικό Σχολείο Διμηνίου λειτουργούσε σε ενοικιασμένο σπίτι μέχρι τους σεισμούς του 1957. Μόλις το 1958, αρχίζει η ανέγερση του μεγάλου διδακτηρίου.

Γνωρίζοντας τον τόπο μας. Διμήνι-Παλιούρι
Παλιούρι

Οι οικισμοί Διμηνίου και Παλιουρίου πρέπει να ιδρύθηκαν κατά τον 19ο αιώνα από κατοίκους της Μακρινίτσας. Στις αρχές του 20ου αιώνα η περιοχή υπήρξε εγκαταλελειμμένη, τόσο που είχαν εκεί το κρησφύγετό τους ληστές. Ζωντάνευε μόνο όταν έρχονταν οι αγρότες από τη Μακρινίτσα.

Το Παλιούρι γνώρισε μια, σχετικά, σύντομη ζωή περίπου ενός αιώνος. Ωστόσο επρόκειτο για κεφαλοχώρι καθώς καταγράφονται συχνές επισκέψεις εκπροσώπων των θρησκευτικών και πολιτικών αρχών του τόπου καθώς και η ύπαρξη δημοτικού σχολείου.

Τα γεννήματα της γης και η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας, σηματοδότησαν εποχές ευμάρειας για το χωριό το οποίο όμως εγκαταλείφθηκε, μετά τον Εμφύλιο, επειδή στερούνταν βασικές υποδομές, όπως η συγκοινωνία και το ηλεκτρικό δίκτυο. Η μετεγκατάσταση των Παλιουριτών, στον οικισμό του Διμηνίου, ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του ’70.

Στο δρόμο προς το Βόλο, υπάρχει ο μικρός οικισμός του Σαμπάναγα (από το όνομα κάποιου τούρκου μεγαλοκτηματία το τοπωνύμιο) ή Λάμια. Εκεί υπάρχει και η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου.

Πηγή κειμένου dimosvolos.gr
Η φωτογραφία απο το Παλιούρι είναι απο την ιστοσελίδα meladio.gr


Comments are closed.