Γνωρίζοντας τον τόπο μας. Μετόχι Πηλίου

Μικρός οικισμός της Αργαλαστής, κατά την τουρκοκρατία το Μετόχι, άρχισε να αναπτύσσεται από το 1912, οπότε και αποτέλεσε Κοινότητα. Αρχικά το Μετόχι, δεν είχε χτισθεί στη σημερινή του θέση αλλά πιο χαμηλά προς τη θάλασσα, μεταξύ Χόρτου και της περιοχής, όπου έχει χτιστεί σήμερα το χωριό.

 Άγνωστο, όμως, για ποιο λόγο, το χωριό κάηκε από τους Τούρκους και όσοι από τους κατοίκους επέζησαν έχτισαν το χωριό πιο πάνω όπου είναι σήμερα αρκετά μακριά από τη θάλασσα. Στο σημείο όπου αρχικά είχε χτιστεί το χωριό, σήμερα υπάρχουν ερείπια απ’ την μοναδική εκκλησία που υπήρχε, του Αγίου Δημητρίου.

Έξω απ’ το σημερινό χωριό υπήρχε το μονύδριο της Παναγίας, που αναφέρει στα 1887 στο Ημερολόγιο Φήμη ο Ζ. Εσφιγμενής, το οποίο ήταν παράρτημα της μονής του Αγίου Νικολάου Πάου. Σ’αυτό διέμεναν καλόγεροι, οι οποίοι καλλιεργούσαν, βοηθούμενοι από κολίγους(οι κολίγοι ήταν ακτήμονες γεωργοί ελληνικής καταγωγής, οι οποίοι καλλιεργούσαν τα τουρκικά τσιφλίκια κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, διατηρώντας το δικαίωμα να διαμένουν σε αυτά), τα κτήματα του μοναστηριού και οι κολίγοι ήταν αυτοί που έδωσαν την ονομασία Μετόχι στο χωριό.

Την άποψη αυτή υποστηρίζει και ο Γιάννης Κορδάτος, ο οποίος γράφει «Όπως δείχνει το όνομα, πολύ παλαιά το μέρος αυτό ήταν μετόχι, δηλαδή περιοχή εξαρτημένη από κάποιο μεγάλο μοναστήρι»

Το χωριό Μετόχι απέχει 40 χλμ. από τον Βόλο και έχει υψόμετρο 198 μ. Στην πλακόστρωτη πλατεία, που μοιάζει με σκηνικό λαϊκού θεάτρου, και κάτω από την δροσιά που προσφέρουν τα τεράστια πλατάνια, μπορείτε να απολαύσετε στο καφενείο τον καφέ ή το τσίπουρό σας αφήνοντας τη ματιά σας να θαυμάσει τον πανέμορφο κόλπο της Μηλίνας και το νησάκι Αλατάς

Πληροφορίες από το βιβλίο του Γιώργου Ζαχαρίου «Σελίδες από την Ιστορία της Μαγνησίας»