Πρόσωπα της Μαγνησίας. Άρτεμις Ζαβαλίγκου,Ψυχολόγος

Η Άρτεμις Ζαβαλίγκου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Βόλο, πολύτεκνης οικογένειας. Είναι πτυχιούχος ψυχολόγος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.Το 2015 πραγματοποίησε την πρακτική της άσκηση στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Βόλου (ΚΨΥ). Το Γενάρη του 2019 έλαβε τιμητικό βραβείο «Κοινωνικού Έργου και Προσφοράς από την Πενθεσσιλεια. Το 2019 ολοκλήρωσε την πτυχιακή της εργασία με θέμα «Μελέτη ψυχικής υγείας και ποιότητα ζωής ανθρώπων με Πολλαπλή Σκλήρυνση» όπου βαθμολογήθηκε με άριστα.

Την ίδια χρονιά στις 13 Δεκεμβρίου η μελέτη της παρουσιάστηκε στο 6^ο Πανελλήνιο συνέδριο της Ελληνικής Ακαδημίας Νευροανοσολογίας, όπου και βραβεύτηκε από την επιστημονική επιτροπή καθηγητών. Κάνει μετεκπαίδευση στη Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεία.

Έχει δύο επιμορφωτικές πιστοποιήσεις από το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών(ΕΚΠΑ)  «Θετική Ψυχολογία, η επιστήμη της ευτυχίας»  «Συμβουλευτική θεραπεία Ζεύγους και Οικογένειας». Έχει παρακολουθήσει έως τώρα πολλά συνέδρια με θεματικό επίκεντρο το κλάδο της ψυχικής υγείας και της νευρολογίας. Αρθρογραφεί συχνά σε επιστημονικά περιοδικά και εφημερίδες καθώς και στους ισοτόπους που συνεργάζεται. 

Κατέχει την απαιτούμενη άδεια ασκήσεως επαγγέλματος με αριθμό μητρώου 2325/11-4-2019. και είναι τακτικό μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων ΣΕΨ. Από το 2019 διατηρεί ιδιωτικό γραφείο στο Πολυδύναμο ιατρείο ΙΑΣΙΣ. Συνεργάζεται με τη Melapus.com τη πρώτη πλατφόρμα για ειδικούς ψυχικής υγείας στην Ελλάδα,  με την Ισπανική εταιρία psious όπου έχει αποκλειστικά φέρει η Άρτεμις στο Βόλο τα γυαλιά εικονικής πραγματικότητας για την αντιμετώπιση ειδικής και κοινωνικής φοβίας.

Επίσης, έχει φέρει από τη Σουηδία αποκλειστικά στην Ελλάδα το flow για την μείωση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης και σύντομα θα φέρει αποκλειστικά από τη Σιγκαπούρη ένα νέο μηχάνημα. Ακόμη η Άρτεμις διοργανώνει σεμινάρια είτε στο χώρο της είτε μέσω της εφαρμογή zoom. 

Η εθελοντική της προσφορά

Συμμετέχει ενεργά σε εθελοντικές δράσεις με επίκεντρο των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών αυτών καθώς είναι διοικητικό μέλος  (Γενική Γραμματέας) του συλλόγου Πανθεσσαλική Ένωση Ατόμων με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, τακτικό μέλος στο σωματείο κινητικά αναπήρων Ν.Μαγνησίας «ΙΠΠΟΚΑΜΠΟΣ» και εθελοντής δράσης-ενημέρωσης & εγγραφής δοτών του σωματείου «ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ».

Η ζωή της

Θα κλείσουμε αυτό το αφιέρωμα στην Άρτεμη Ζαβαλίγκου με λόγια δικά της από μια πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «Θεσσαλία» και αυτό γιατί η δύναμη της για να πετύχει τους στόχους της μας δίνει σε όλους εμάς μεγαλύτερη.

«Αντιμετώπισα προβλήματα υγείας από 11 ετών όταν παρουσίασα καρκίνο. Νόσησα από νευροβλάστωμα και βοηθήθηκα πολύ από την «Ελπίδα» και την κ. Μαριάννα Βαρδινογιάννη. Με τους γονείς μου φύγαμε για τη Γερμανία ώστε να κάνω τις ακτινοθεραπείες και τα τρία αδέρφια μου μεγάλωναν μόνα τους πίσω. Στη Γερμανία, μας είπανε πως δεν θα ξαναπερπατήσω μιας και ο καρκίνος είχε «χτυπήσει» τον αυχένα, αλλά εγώ περπάτησα και μάλιστα σε εκείνο το νοσοκομείο. Πέντε βήματα έκανα και έπεσα, αλλά περπάτησα για να αποδείξω πως όταν θέλω να πιω νερό δεν θα περιμένω κανέναν να μου το δώσει. Πάλεψα, περπάτησα, σηκώθηκα από το αμαξίδιο και έχοντας μια γενική αστάθεια στο βάδισμα συνέχισα τη ζωή μου». Η μάχη με τον καρκίνο δεν σταμάτησε, αλλά έπρεπε να δώσει μεγαλύτερες μάχες. Αυτές των κοινωνικών προκαταλήψεων.

 «Ένα παιδί χωρίς μαλλιά από τις ακτίνες, δεν θα ήταν θέαμα σε κανένα άλλο μέρος του δυτικού κόσμου. Στον Βόλο έτυχε να περπατάμε με τη μαμά μου στο δρόμο και μια άλλη μητέρα ζητούσε από το συνομήλικο παιδάκι της να μην με πλησιάζει. Ζητούσα από τον αδελφό μου να μην με υπερασπίζεται απέναντι σε άλλα παιδιά που κορόιδευαν. Η αλήθεια είναι πως πίστευα ότι 18 χρόνια μετά την πρώτη περιπέτεια υγείας μου τα πράγματα στην Ελλάδα θα είχαν αλλάξει και πως η κοινωνία θα άνοιγε αυτιά και μάτια. Δυστυχώς δεν έχει συμβεί αυτό, αλλά όλοι πρέπει να προχωράμε τη ζωή μας και να αφήνουμε πίσω εκείνους που δεν θέλουν και δεν ενδιαφέρονται να ανοίξουν το μυαλό τους».

Το 2012 η Άρτεμις υποβάλλεται σε ένα σοβαρό χειρουργείο μυελοπάθειας. Τίποτα δεν είχε τελειώσει από την περιπέτειά της. Το 2013 διαγνώστηκε με πολλαπλή σκλήρυνση κατά πλάκας.

«Η διάγνωση με την σκλήρυνση είναι ανεξάρτητη από τον καρκίνο. Από τα 23 αντιμετωπίζω και την σκλήρυνση, αλλά είναι πια «φίλη μου». Έμαθα να αγαπώ την αρρώστια μου για να μπορώ να την αντιμετωπίζω, να την καταλαβαίνω. Με στηρίζει και η γιατρός μου, η κ. Γεωργία Ανδριοπούλου. Είναι ο άνθρωπος που μπήκε στη ζωή μου την κατάλληλη στιγμή και μαζί με τους γονείς και τα αδέρφια μου με στηρίζουν. Έχω πέσει πολλές φορές στη ζωή μου και έχω άλλες τόσες σηκωθεί. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου διαφορετικό από τους άλλους. Αντίθετα, πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι με σοβαρότερα προβλήματα από εμένα, χωρίς μάλιστα να έχουν υποστήριξη».

Ευχαριστούμε την Άρτεμη Ζαβαλίγκου για την παραχώρηση των φωτογραφιών και την εφημερίδα “Θεσσαλία” για τα αποσπάσματα του άρθρου που χρησιμοποιήσαμε.