Τι είναι το σεμεδάκι (και το καρεδάκι, και τα πετσετάκια) για τη νεοελληνική κουλτούρα των τελευταίων 50-60 ετών; Ένα αντικείμενο που ξεκίνησε την καριέρα του ως απαραίτητο συστατικό της προίκας κάθε καλής κοπέλας, κάτι που επιδεικνυόταν με καμάρι πριν το γάμο και σε κάθε μεγάλη γιορτή,και πολλές φορές αιτία για συναγωνισμό και ανταγωνισμό μεταξύ των γυναικών. Ποια έκανε το καλύτερο σχέδιο κτλ κτλ
Στο μυαλό μας το έχουμε συνδυάσει με τις γιαγιάδες μας και τις αδερφές τους που έχουν μείνει πίσω στο χρόνο, με αυτές τις γυναίκες που ίσως η μόνη τους “διασκέδαση” αποτελούσε το πλέξιμο, το κέντημα ή το ράψιμο πίνοντας καφέ εναλλάξ στα σπίτια φιλενάδων και συγγενών τους.
Πιστεύω πώς όλοι λίγο πολύ έχουμε καθίσει απέναντι από τη γιαγιά μας με τα χέρια σηκωμένα και ένα μάτσο νήμα να βρίσκεται ανάμεσα τους και η γιαγιά να προσπαθεί να το κάνει κουβαράκι. Η εικόνα με το σεμεδάκι πάνω στο τραπέζι, στο ράφι,στην τηλεόραση, το καλοριφέρ και όπου μπορούσες να φανταστείς είναι πολύ οικεία για τις παλιότερες γενιές κατί που σήμερα σπάνια θα συναντήσεις σε σπίτια ακόμα και των παλιότερων γενιών.
Κι αυτό γιατί το σεμέν δεν είναι απλή δουλειά …θέλει να του δείξεις ιδιαίτερη αγάπη όταν θα το πλύνεις και φυσικά όταν το σιδερώσεις-κολλάρεις για να είναι αψεγάδιαστο όταν θα το στρώσεις.
Με την πάροδο των χρόνων όμως η αίγλη του άρχισε να φθίνει -λόγω της κοινωνικής αλλαγής, των βιομηχανικών προϊόντων και της κυριαρχίας του πλαστικού- για να φτάσει τα τελευταία τριάντα χρόνια να γίνει ένα αντικείμενο περιττό, κατάλληλο μόνο για το εσωτερικό ντουλαπιών, συρταριών και μπαούλων.
Αρκετοί είναι ωστόσο που κρατάνε ακόμα αυτό τον τρόπο διακόσμησης των επίπλων τους. Η μόδα με το σεμέν επέστρεψε κάποια στιγμή παντρεύοντας όμως το παλιό με το μοντέρνο και πολλές φορές με πολύ ωραίο αποτέλεσμα.
Όπως και να έχει πιστεύω πώς όλοι μας θυμόμαστε με αγάπη αυτό το αντικείμενο γιατί μας φέρνει στη μνήμη μας εικόνες που σίγουρα αν δεν μας λείπουν ήδη θα μας λείψουν σίγουρα στην πορεία και θα τις θυμόμαστε με αναπόληση.