Ο Γιώργος Αλεξάκης ζει και εργάζεται μόνιμα στον Πτελεό Μαγνησίας, μαζί με την οικογένεια του, μιας και είναι πατέρας δύο παιδιών.Απόφοιτος Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και παραολυμπιονίκης στο άθλημα της ξιφασκίας με αμαξίδιο, ο Γιώργος Αλεξάκης γνώρισε μεγάλες επιτυχίες και δόξες τόσο σε ατομικό επίπεδο όσο και σε ομαδικό.
Οι εμπειρίες από τα πανευρωπαϊκά και παγκόσμια κύπελλα και πρωταθλήματα δεν ήταν μόνο αθλητικές αλλά και εμπειρίες ζωής. Η συμμετοχή του σε δύο παραολυμπιακούς αγώνες, στο Πεκίνο και στο Λονδίνο ήταν η αποκορύφωση της αθλητικής του καριέρας, αλλά και η μεγάλη ικανοποίηση πως επιτεύχθηκε δύο φορές ο στόχος του, που δεν ήταν άλλος από τη συμμετοχή σε αυτή τη μεγάλη γιορτή όλων των εθνών.
Πριν την ενασχόληση του με το άθλημα της ξιφασκίας με αμαξίδιο είχε ασχοληθεί και με άλλα αθλήματα, και υπήρξε πρωταθλητής Ελλάδος για δύο συνεχόμενα έτη στο άθλημα της επιτραπέζιας αντισφαίρισης όπως επίσης υπήρξε και αθλητής του βόλεϋ με την ομάδα και σύλλογο του Α.Σ.ΣΠΑΡΤΑΚΟΥ, τέλος συμμετείχε το 2007 με την εθνική ομάδα βόλεϋ στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα στο Λεβερκούζεν της Γερμανίας.
Οι συμμετοχές του
Φυσικά εκτός από τις συμμετοχές του στους Παραολυμπιακούς αγώνες ο Γιώργος Αλεξάκης κατάφερε να φορέσει στο λαιμό του πολλά μετάλλια. Συγκεκριμένα το 2009 κατέκτησε το Χρυσό Μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μόντρεαλ 2009 – Ομαδικό Σπάθης,Χάλκινο Μετάλλιο στους Παγκόσμιους Αγώνες IWAS Μπαγκαλόρ – Ινδία – Ατομικό σπάθης Κατ.Α 2009 και το Χάλκινο Μεταλλιο στους Πανευρωπαϊκούς αγώνες στη Βαρσοβία το 2009 στο ομαδικό της Σπάθης.
Το 2010 κατέκτησε Χάλκινο Μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Παρίσι στο ομαδικό της Σπάθης και το ασημένιο μετάλλιο στη σπάθη και χρυσό μετάλλιο στο ξίφος μονομαχίας σε αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα. Το 2011 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στη σπάθη και το ασημένιο στο ξίφος μονομαχίας σε αγώνες που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα. Το 2012 κατέκτησε το Χρυσό Μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο στο Malchow της Γερμανίας – Ομαδικό Σπάθης
Όπως μας είπε «Στους αγώνες έδινε πάντα τον καλύτερο εαυτό του και ένιωθε υπερήφανος που φορούσε το εθνόσημο».