Παραδοσιακά επαγγέλματα ~ Ο Λατερνατζής

Λατέρνα Φτώχεια και Φιλότιμο, ήταν ο τίτλος της κλασσικής ελληνικής ταινίες, που σκιαγραφούσε ένα ακόμα επάγγελμα που χάνεται στο χρόνο καθώς και τα λοιπά χαρακτηριστικά της εποχής της ακμής του.

Ο λατερνατζής του χθες,κρατούσε στο χέρι έναν τρίποδα και στον ώμο την λατέρνα καταστόλιστη και φορτωμένη με μπιχλιμπίδια,χάντρες,φούντε και φωτογραφίες με όμορφες κοπέλες  και σε κάθε στάση γυρνούσε την μανιβέλα της «ρομβίας», «βγάζοντας» κλασσικές και νέες μελωδίες.

Η λατέρνα, το αυτόματο μουσικό όργανο που αν και ογκώδες, συνήθως χρησιμοποιείται σε ανοιχτούς χώρους, υπήρξε απαραίτητο συστατικό της διασκέδασης άλλων εποχών, συμβάλλοντας μάλιστα στη διάδοση νέων, για την εποχή, μουσικών ήχων.

Για να παίξει η λατέρνα χρειάζονταν οπωσδήποτε δύο άτομα . Ο ένας την είχε στην πλάτη του ή αργότερα που ειχε ρόδες την πέρναγε στο δρόμο, και ο άλλος τη γύριζε .Αυτά τα άτομα λεγόντουσαν λατερνατζήδες.

Όταν τελείωνε το τραγούδι ο λατερνατζής γυρνούσε από σπίτι σε σπίτι ή από τραπεζάκι σε τραπεζάκι και με παρατεταμένο  ανάποδα το καπέλο του ή το ντέφι που συνόδευε το τραγούδι τους,περνούσε από άτομο σε άτομο για να βάλουν μέσα οι άνθρωποι τα λεφτά για να βγεί το μεροκάματο της ημέρας.

Ο λατερνατζής είναι ένας επαγγελματίας με διπλή ιδιότητα. Είναι ο κατασκευαστής της λατέρνας σε πρώτο στάδιο και σε δεύτερο ο τραγουδοθέτης.

Δυστυχώς αυτό το επάγγελμα μέσα στα χρόνια τείνει να εξαλειφθεί εντελώς. Στην πόλη του Βόλου αν πιείς τον καφέ σου στην παραλία θα έχεις την τύχη να συναντήσεις κάποιον που με φόντο το ηλιοβασίλεμα θα γυρνάει τη λατέρνα του και θα βγάζει τις μελωδίες μιας άλλης εποχής.


Comments are closed.