Η Σοφία Βέμπο έζησε στο Βόλο αλλά το σπίτι της καταρρέει.(φωτογραφίες)

Αρχές Ιούλη. Ζέστη αφόρητη και υγρασία. Η μπλούζα να κολλάει πάνω μου σαν βδέλλα. Περπατώντας στο κέντρο του Βόλου συνάντησα τυχαία έναν φίλο μου και άρχισα μια συζήτηση μαζί του. Είχαμε ένα κοινό χόμπι, αγαπούσαμε και οι δυο τις εξερευνήσεις στο Πήλιο και ανταλλάζαμε συχνά πληροφορίες για μυστικά του τόπου μας. Ξαφνικά μου διακόπτει την κουβέντα και μου λέει:

-Ήξερες ότι η Σοφία Βέμπο,όταν ζούσε, έμενε στον Βόλο; Μου’πε, χαμογελώντας.

– Ποιά, η τραγουδίστρια του Έπους του ’40, που εμψύχωνε τους Έλληνες στρατιώτες με τα τραγούδια της;

-Ναι, ναι, αυτή! Το χαμόγελό του έγινε πιο πλατύ μ’ένα αίσθημα ικανοποίησης.

 Αν και ντροπιασμένος για την απύθμενη άγνοιά μου, που δεν γνώριζα τίποτα για την καταγωγή της θρυλικής αοιδού, τόλμησα να του κάνω την ερώτηση του “ενός εκατομμυρίου”, που λένε.

-Και πού ήτανε το σπίτι της;;;

-Στην Δημητριάδος. Μεταξύ Γκλαβάνη και Κουμουνδούρου σε ένα στενό!

Ο κολλητός μου έφυγε,όμως μέσα μου σαν να ξύπνησε το ένστικτο του εξερευνητή. Χωρίς δισταγμό έφτασα στο σημείο που μου υπέδειξε. Ήταν σε μια πάροδο μεταξύ της κλινικής Παπαγεωργίου και ενός γωνιακού φούρνου.

Περπατώντας διστακτικά προς το βάθος του βρώμικου στενού που κατέληγε σε αδιέξοδο, διέκρινα ένα πολύ παλιό μικρό διώροφο κτήριο και δίπλα από αυτό ένα μικρό μονόχωρο ισόγειο κτίσμα. Ξαφνικά ανοίγει μια πόρτα, μια υπάλληλος του διπλανού φούρνου, χωρίς να μου δώσει σημασία, με προσπερνάει αγκομαχώντας και προσπαθώντας να ανασάνει μέσα από την μάσκα της κατευθυνόμενη προς το εργαστήριο του φούρνου. Αμφιβάλλω αν ήξερε κι αυτή ότι μόλις 15 μέτρα από αυτήν βρισκόταν ένα πολύτιμο κομμάτι της ιστορίας της πόλης μας.

Η εικόνα του διώροφου σπιτιού αποκαρδιωτική. Σκουπίδια παντού, παράθυρα σπασμένα και πόρτες ορθάνοιχτες θαρρείς σαν πληγωμένα μεγάλα στόματα που αναζητούσαν τους ένοικούς τους πίσω. Έτσι όπως το βλέπει κανείς, περικυκλωμένο από τόσες πολυκατοικίες είναι απίστευτο πως αντιστέκεται στον γερο-Χρόνο και κρατιέται ακόμα όρθιο έστω και σαν ερείπιο. Οι μόνες ενδείξεις ζωής είναι κάποιες συμπαθητικές γάτες που απολάμβαναν τον ίσκιο ενός χαλασμένου τοίχου.

Έσφιξα την καρδιά μου και με κρατημένη αναπνοή διαπέρασα την είσοδο του σπιτιού. Οι κόρνες των αυτοκινήτων, τα  βιαστικά βήματα των πεζών και όλη αυτή η οχλοβοή της λεωφόρου φάνταζαν πλέον  απόμακρα γκρίζα στοιχεία που ολοένα μίκραιναν και χάνονταν μακριά. Εδώ, όμως, βασίλευε μια παράξενη απόκοσμη ηρεμία. Ο χρόνος εδώ αποκτούσε άλλη διάσταση. Μόνο κανένα “κρακ” ακουγόταν από σπασμένα γυαλιά στο έδαφος. Εντύπωση προκαλούσαν τα διακοσμητικά πλακάκια  στο πάτωμα. Πρέπει να προέρχονται από το παλιό Εργοστάσιο Κεραμοποιείας Βόλου Μεφσούτ. Παρόμοια πλακάκια υπάρχουν ακόμα και σήμερα στο ερειπωμένο Σανατόριο Καραμάνη στα Χάνια.

Κάποια λιγοστά παλιά έπιπλα, πιάτα, μπουκάλια, ατελείωτες στοίβες από παλιά βιβλία εκπαιδευτικού περιεχομένου, μαθητικά τετράδια, ασπρόμαυρες φωτογραφίες αλλοτινών εποχών, αναμιγμένες με κονιορτό σκουπιδιών συνθέτουν το σκηνικό εγκατάλειψης του κτηρίου αυτού. Άραγε να έχουν σχέση αυτά με την Σοφία Βέμπο;

Άραγε να έμενε έστω και για λίγο χρονικό διάστημα εδώ;

Ποιοι μένανε στο σπίτι αυτό;

Άρχισα να ρωτάω παντού, μήπως ήξεραν κάτι σχετικό με το οίκημα αυτό. Αυτό που έμαθα είναι ότι, από το 1924 ανήκε στην οικογένεια Παπαχατζή. Η οικογένεια αυτή μεγάλωσε έξι παιδιά. Ένας από αυτούς ήταν ο γνωστός Αρχαιολόγος Νίκος Παπαχατζής, βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών για το πλούσιο συγγραφικό του έργο, καθώς επίσης είχε λάβει μέρος και στην Εθνική Αντίσταση. Τελευταίος στο σπίτι έμενε ο αδελφός τους Γιώργος Παπαχατζής έως την δεκαετία του ’70 περίπου.

Η οικογένεια Μπέμπου(αυτό είναι το πραγματικό της όνομα) έμεινε στο σπίτι πριν από αυτούς για 2-3 χρόνια περίπου. Στο υπόλοιπο διάστημα είναι άγνωστο που διέμενε ακριβώς στον Βόλο. Δυστυχώς οι πληροφορίες που συνέλεξα είναι συγκεχυμένες. Λέγεται ότι ζούσε με τις ξαδέρφες της στην περιοχή Περαιβού κάτω από την Δημάρχου Γεωργιάδου, για βιοποριστικούς λόγους και ότι σήμερα το σπίτι αυτό δεν υπάρχει. Άλλοι λένε ότι έμενε σε ένα διώροφο σπιτάκι μεταξύ Οδού 2ας Νοεμβρίου και Παγασών. Ακόμα και στην Ανακασιά φτάνουν οι φήμες.

Ποιο είναι το μέλλον του κτιρίου;

Δυστυχώς αβέβαιο. Έγιναν κάποιες προσπάθειες να σωθεί και να γίνει Διαδραστικό Μουσείο προς τιμήν της Εθνικής μας τραγουδίστριας, όμως δεν ευδοκίμησαν. Τώρα αγοράστηκε και ανήκει σε κτηματομεσιτικό γραφείο… προς εκμετάλλευση, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό…

Κείμενο και φωτογραφίες του Μανώλη Εμμανουήλ που παραχώρησε στη σελίδα Secret Volos

8/7/2020 Βόλος.